Het Huis van Anthony en Constance

Anthony viel even stil bij de woorden van Henry. Adelaide had haar eigen plannetje getrokken en het verbaasde hem achteraf gezien niets. 'Goed, dus we hebben nog een extra bedreiging.' mompelde hij, terwijl hij een stuk perkament van de keukentafel afpakte. 'Estella zal het Oosten hebben, wellicht ook het Noorden. Jij hebt het Zuiden achter je en Silas. Ik weet niet wat Gregiore doet, of hij steunt William, of jou. Achter Adelaide zal hij niet staan.' Hij ging er niet vanuit dat Gregoire voor William zou kiezen, maar in een situatie als deze kon je het nooit zeker weten. 'En het leger van Nathan Halley, denk je dat je hem over kan halen om voor jou te vechten?'

'Ik denk dat we William wel kunnen weg strepen,' merkte Henry op. 'Adelaide heeft hem dusdanig onder de duim dat hij geen concurrentie zal vormen voor Estella. Ze biedt hem vast een mooie functie aan, waardoor hij het koningschap al is vergeten. En Gregoire...' Henry viel stil en probeerde te herinneren of zijn vader iets over zijn broer had verteld. 'Ze zijn altijd erg close geweest. Gregoire zal vast de keuze van mijn vader steunen.' Vervolgens dacht Henry na over het leger van Nathan. Wie weet kon hij Willa en Leona vragen om eens met hem te gaan praten en hem misschien over te halen om Henry te helpen. Hij kon in ruil daarvoor een hoop steun aan Nathans leger bieden. 'Anthony... Ik heb een zoon en Willa gaat over paar weken bevallen. Ik- hoe ga ik dit doen?'

Anthony knikte. 'Dat denk ik ook wel als ik het zo hoor.' Wellicht had hij liever de naïeve William als tegenstander gezien in plaats van Adelaide, maar helaas had hij de uitkomt niet in de hand. 'Het zal een zware taak zijn, een moeilijke taak. Zeker als je de troon nog niet hebt.' verzekerde hij. 'Adelaide zal niet ten onder gaan zonder een gevecht, dat geloof ik niet.' Ze zou de troon niet zo snel opgeven, dat wist Anthony zeker. 'Het beste is om hen op een veilige plek te houden, tot de gevechten over zijn. Edmund en je moeder zullen hen vast bescherming bieden in het Zuiden, ook al is dat misschien niet de meest ideale situatie.' Anthony kende Willa niet erg goed, maar hij had wel eens verhalen gehoord van Ren, dus hij kon wel een gokje wagen hoe haar reactie eruit zal zien. 'Je moet goed nadenken of je het wel wil. Als je eenmaal bent begonnen is er geen weg meer terug Henry.'

Henry zweeg en legde nogmaals zijn gezicht in zijn handen. De woorden van Anthony maakte hem bang en al helemaal het vooruitzicht dat hij dit aan Willa moest vertellen. Of dat hij daadwerkelijk een keuze moest maken. 'Heel erg bedankt voor al het advies, Anthony. Ik- ik moet hier nog even verder over nadenken,' zei hij na een lange stilte, waarna hij opstond en de man zacht in zijn schouder kneep. 'Als ik dit ga doen, dan ben jij de eerste die het hoort. Dan kunnen we plannen gaan maken.' Hij sloeg zijn mantel weer over zijn schouders en glimlachte onzeker naar Anthony. 'Je betekende een hoop voor mijn vader dat hij zulke gevaarlijke informatie bij jou hield. Hij- hij had je vast nog graag willen zien.'

'Dat is waar ik voor ben, voor advies.' zei Anthony met een glimlach en knikte. 'Wees voorzichtig met wie je deze informatie deelt, als het in de verkeerde handen valt zou het wel eens heel slecht af kunnen lopen.' Hij wilde niet weten wat er zou gebeuren als deze informatie bij de verkeerde persoon terecht zou komen. 'Je vader en ik hebben een tijd geleden al afscheid van elkaar genomen, hij was een goede man en hij heeft een verstandige keuze gemaakt.' Toen Anthony de hoofdstad had verlaten, wisten ze allebei dat het waarschijnlijk de laatste keer was dat ze elkaar zouden zien. Naast dat Anthony David's adviseur was, waren ze al die tijd ook goede vrienden geweest en dat was iets wat Anthony altijd zou blijven koesteren. 'Wees voorzichtig en een goede reis terug, Henry.'