De Vertrekken van de Rabbions

Jill veegde wat blaadjes van haar jurk af en zag hoe de paarden al gehaald waren. Het was jammer dat ze al zo snel onderbroken werden, maar het deed haar goed om te zien dat William ook ontstemd was over het feit dat hij weer terug naar het paleis moest. 'Misschien kan je me deze week zelf nog een keer het meer laten zien?' stelde ze voor, terwijl ze naar zijn paard was gelopen en de manen zachtjes aaiden. Vragend keek ze William aan, terwijl ze vervolgens haar hand op zijn arm legde en er zacht in kneep. 'Bedankt voor deze middag, William.' Ze draaide haar wang naar hem toe, zodat hij haar als afscheid kon kussen.

William kreeg een mantel aangereikt door de bediende en sloeg hem over zijn schouders. De kleding die hij daar onder droeg was blijkbaar niet gepast genoeg en bovendien vies geworden door deze rit. 'Natuurlijk, als ik tijd heb tussen het trainen door, dan moet dat wel lukken.' Hij glimlachte naar Jill en keek toen toe hoe ze zijn paard aaide. Hij grijnsde en haalde zijn schouders op. 'Ik ga graag op stap met een vrouw, dus ik heb er ook erg van genoten.' Verward keek William toe toen Jill haar wang naar hem toe draaide. Het koste hem enkele tellen voor hij door had waar ze op doelde. Hij boog voorover en kuste vluchtig haar wang voor hij op zijn paard steeg. 'Nog een fijne dag, Jill. Tot later!'